Η κ. Γαρυφαλλιά Στράντζαλη (στο βαπτιστικό της καταγράφεται το όνομα της γιαγιάς της, Καρυοφυλλιά, ενώ οι συγγενείς και φίλοι τη φωνάζουν Φούλα) γεννήθηκε το 1933 στο Καλαμπάκι από γονείς πρόσφυγες, καταγόμενους από το Κρυόνερο Ανατολικής Θράκης. Πατέρας της ήταν ο Σωτήριος Στράντζαλης του Μιχαήλ, που πέθανε το 1941 κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής, και μητέρα της η Κυράνθη (Κιαράνν’ για τις αδελφές της), θυγατέρα του Χρήστου Αντωνίου.
Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου, συνέχισε στο Γυμνάσιο Δράμας και τέλος φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης. Εργάστηκε ως δασκάλα στα Δημοτικά Σχολεία Φτελιάς, Κοκκινογείων, Καλαμπακίου, Νέας Χαλκηδόνας και Θεσσαλονίκης μαζί με το σύζυγό της, επίσης δάσκαλο, Θανάση Πριάκο (+1992). Απέκτησε δυο παιδιά, την Αγγελική (+) και τον Κώστα, Δ/ντή στο 2ο Γυμνάσιο Αλμυρού Μαγνησίας, που της χάρισαν πέντε εγγόνια. Μετά τη συνταξιοδότησή της εγκαταστάθηκε στον Αλμυρό, ιδιαίτερη πατρίδα του συζύγου της.
Ξεκίνησε να καταγράφει τις αναμνήσεις της το 1993, για να εξορκίσει ενδεχομένως τη μοναξιά στην οποία την καταδίκασε ο θάνατος του συζύγου της, αμέσως σχεδόν μετά την εγκατάστασή τους στη γενέτειρά του. Κάποια από τα κείμενά της πάντως γράφηκαν μετά το 2000, έτος θανάτου της μητέρας της Κυράνθης, αφού την αναφέρει ως θανούσα.
Σήμερα ζει μόνη στον Αλμυρό, στα όνειρά της ωστόσο, όπως μου εξομολογήθηκε, βρίσκεται πάντα στο Καλαμπάκι, την Εδέμ των παιδικών της χρόνων.
Κυράνθη Στράντζαλη