Η παρουσίαση των μαρτυριών για την ιστορία του Καλαμπακίου ξεκίνησε στο πλαίσιο Προγραμμάτων Τοπικής Ιστορίας που υλοποιήθηκαν εδώ και μερικά χρόνια στο Γυμνάσιο Καλαμπακίου. Κύριο ερέθισμα στάθηκε η συμπλήρωση -το 2002- ογδόντα χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή και τον συνακόλουθο εκπατρισμό των ελληνογενών μικρασιατικών και θρακικών πληθυσμών προς τον κορμό της ηπειρωτικής Ελλάδας, που πυροδότησε μια στροφή του ενδιαφέροντος των απογόνων τους για την περιπέτεια αλλά και για την καθημερινότητά τους στις νέες τους πατρίδες.
Στόχος η ευαισθητοποίηση των μαθητών για την ιστορία του τόπου τους και, όποτε αυτό ήταν εφικτό, η αναζήτηση του ιδιαίτερου ρόλου των οικογενειών τους. Θεωρήθηκε ότι η συνειδητοποίηση της κοινής ιστορικής μνήμης θα τους βοηθούσε στη διαμόρφωση μιας προσωπικής ταυτότητας και στην προετοιμασία τους ως αυριανών συνειδητών πολιτών.
Έχει ειπωθεί ότι λαοί χωρίς μνήμη είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό. Για να μη λησμονήσουμε λοιπόν εμείς οι νεότεροι και για να μάθουμε όσα δε γνωρίζουμε, για να νιώσουμε υπερήφανοι αλλά και για να κατανοήσουμε, να συγχωρήσουμε και να απαλλαγούμε από την υποκειμενικότητα, το φανατισμό και τις προκαταλήψεις, για να δούμε τέλος κατάματα την ιστορική πραγματικότητα του τόπου μας, αναζητήσαμε και επιχειρήσαμε να μελετήσουμε τις μαρτυρίες των ανθρώπων που είχαν εμπλακεί στη δίνη των γεγονότων ή, αν αυτό δεν ήταν δυνατό, των στενών τους συγγενών και φίλων.
Κάποιοι συμπολίτες μας -αρκετά πριν από μας- επιχείρησαν ευτυχώς να καταγράψουν τις αναμνήσεις τους από τα δίσεκτα χρόνια και μας εμπιστεύθηκαν τα χειρόγραφά τους. Ο αείμνηστος Πασχάλης Κρικόπουλος ξεκίνησε ήδη από το 1974, η κ. Φούλα Στράντζαλη Πριάκου από το 1990 και ο κ. Γιωργαλής Δαλαλάς το 1996. Τους είμαστε ευγνώμονες και ελπίζουμε πως υπάρχουν και άλλοι που θα τους μιμηθούν. Αρκετοί άλλοι μας αφηγήθηκαν περιστατικά της ζωής τους, μας έδωσαν πληροφορίες για πρόσωπα και πράγματα, διευκρίνισαν καταστάσεις. Τους ευχαριστούμε.
Επιμέλεια: Κυράνθη Χρ. Στράντζαλη